Academisch Ziekenhuis Paramaribo?!

Hoi!!
Na vakantie komt altijd weer de eerste werkdag. Maandag zijn we weer begonnen en eigenlijk waren we nog vrij want het was hier een nationale feestdag. Hebben wij weer hoor!! We hebben allebei van de week een werkdag in het ziekenhuis zitten wachten voor een policontrole, erg leerzaam... Wachten, wachten, wachten zzzz............ We vielen bijna in slaap van het wachten..
Als blijk van waardering mochten we van de bewoner een lekker broodje kopen. Daar hebben we dan ook heel erg van genoten.
Donderdag moesten we de patiënt met CVA weer ophalen uit het ziekenhuis. Daar konden ze niks meer voor deze meneer doen, dus hij mocht weer terug. Wij zijn met een collega naar het AZP (Academisch Ziekenhuis Paramaribo) gegaan om hem op te halen.
We kwamen daar aan en er stonden ongeveer 20 zusters in de hal. Één van de 20 zusters kwam ons helpen en heeft ons naar de patiënt gebracht. We kwamen bij hem en zagen gelijk dat hij nog in een hele slechte toestand was. Echt nog niet klaar om naar huis te gaan, maar we moesten hem meenemen... Hij reageerde alleen op aanspreken en verder niets, dan draaide hij zijn hoofd. Hij was erg afwezig. We moesten hem in de rolstoel tillen (onze rug).
We hebben nog gevraagd of hij wel iets van fysiotherapie had gehad, maar hier hadden ze niet genoeg fysiotherapeuten voor, dus moesten ze een keuze maken wie wel en wie niet, deze meneer was waarschijnlijk te oud en minder belangrijk. Geen fysiotherapie..
Ondertussen keken we door het raam naar de andere zaal, daar lag een jonge man tussen 5 andere patiënten met huilende familie om zich heen. De man was overleden.. Hij lag daar zonder gesloten gordijnen op een volle zaal, dood!! Het was notabene ook nog eens bezoekuur en men liet dat gewoon toe! Geen respect en privacy voor een overleden patiënt. We wisten niet wat we zagen....
Maar goed, we hebben onze bewoner overgetild in het busje (lekker zwaar) en moesten hem ondersteunen naar de Esther stichting. Daar aangekomen werd hij op de ziekenboeg gelegd en daar wordt hij nu verzorgt.
Hij is linkszijdig helemaal verlamd en kan zeer moeilijk slikken dus het eten en drinken zal voor hem erg moeilijk worden..
De sondevoeding is net gestopt want volgens het ziekenhuis slikt hij goed genoeg?!
We hebben de zorg opgestart en de zusters van de Estherstichting moeten het nu gaan overnemen omdat wij er over 2 weken niet meer zijn (zij moeten het leren). We hebben nog een dagplanning gemaakt met tijden erop wanneer hij eten en drinken moet krijgen en heel duidelijk neergezet dat men er tijd voor moet nemen. Waarschijnlijk zal deze meneer niet lang meer leven en door uitdroging komen te overlijden, omdat men waarschijnlijk niet genoeg tijd voor hem zal maken en nemen. Erg confronterend om te zien hoe iemand langzaam ligt te sterven, terwijl hij nog best levenskansen kan hebben!!
Vrijdag is ons weekend alweer begonnen en gaan we lekker weer even genieten!!Deze week weinig foto's want verder niet zoveel meegemaakt..

Brasa’s en bossies van ons!!