Esther stichting

Gisteren hebben we onze eerste kennismaking gehad met de patienten.. Zulke lieve en hartelijke mensen..
We zijn erg geschrokken van de voorzieningen daar, wat zijn ze hier arm..
Lakens met grote gaten, rolstoelen die van ellende bijna uit elkaar vallen, kleine ruimte's en weinig tot geen aandacht.
Volgende week gaat de 'hoofd' zuster 3 weken met vakantie, ze heeft ons dringend verzocht om een oogje in het zeil te houden. Het personeel hier is niet geschoold en er zijn toch erg zieke mensen bij. Zij kunnen niet handelen in onvoorzienbare situaties en nu ligt voor ons de grote uitdaging om deze taken over te nemen..
Best spannend en een grote verantwoordelijkheid, twijfels of wij dit kunnen want we komen hier net om de deur kijken.. Het gaat hun er niet om dat wij patienten lichamelijke verzorging bieden maar dat wij de kwaliteit van zorg hier gaan verbeteren, en hoe doe je dat met te(!) relaxed personeel wat niet van plan is een stapje harder te gaan lopen.
Patienten zijn ongelukkig hier en schreeuwen om aandacht.. Dat wordt dus onze taak..
We hebben voorzichtig al wat foto's van de stichting gemaakt om een klein beeld te geven van ons werk.. Natuurlijk volgen er nog veel meer maar dan moeten we eerst een wat betere band hebben met de patienten..

Sinds gisteren hebben we ook fietsen... Erg prettig hier, met dit onvoorspelbare verkeer!! We moeten nog flink oefenen en worden regelmatig voor onze sokken gereden maar het went..
We hoeven in ieder geval niet meer met de taxi naar het werk (was ook niet verkeerd).
Het kikker en kakkerlak gehalte rond en in huis valt op dit moment mee, we slapen nu een stuk beter.. Wel is het erg verleidelijk om tot middernacht lekker buiten te zitten!!
Allemaal bedankt weer voor de leuke / lieve reacties, er wordt aan ons gedacht!!
Dikke negerzoen vanuit Paramaribo XXX